26 december
Door: Martina
Blijf op de hoogte en volg Martina
26 December 2017 | Griekenland, Lesbos
Vandaag was eindelijk zover; ik heb het vluchtelingenkamp vanbinnen gezien. Wat ik ervan had verwacht en over had gehoord bleek helaas ook echt waar te zijn. Op een plek waar ongeveer 2000 mensen opgevangen zouden kunnen worden, wonen en leven er nu 7000... en ieder dag komen er weer nieuwe mensen binnen. Die met elkaar als ' New arrivals' in een soortvan buiten opvang worden ondergebracht totdat er ergens tussen alle tenten, afvalhopen en modder nog een tentje is opgezet... heftig en echt mensonterend. Na een korte rondleiding en verkenning van het kamp, mocht ik bij het informatie punt staan, lastig om veel vluchtelingen niet te kunnen helpen omdat we simpelweg de benodigdheden niet hebben omdat er niet voldoende kleden en kleding is voor al deze mensen.....wel mooi om te kunnen kletsen met de mensen, hun levensverhalen aan te horen en er simpelweg even voor hen te zijn als luisterend oor. Vervolgens met een groepje heel erg veel afval opgeruimd, want aan zelf opruimen doen ze hier niet...ongelooflijk wat een smerige bende het is.. en daar komen ook nog eens gezellig wat zwerfkatten en honden op af.... onder dit smerige werkje veel kids geknuffeld en door veel vluchtelingen worden wij als vrijwilligers continu als 'friends' begroet, enorm lief. De dag eindigde met de taak om kaartjes met informatie uit te delen aan enkele vluchtelingen. Dat was een hele zoektocht om de juiste tent met tentnummer en inwoner te vinden, wel erg mooi om ze het goede nieuws in hun tocht naar een beter leven te geven datze waarschijnlijk het kamp uit mochten. Zo leeft er ook nog wat hoop! Nu stop ik met mijn verhaal, het was een hele happening deze dag.. wennen en vaak ook onwennig voelen en ook machteloos en teleurgesteld dat je ze vaak niet kunt geven wat ze zo hard nodig hebben. Maar morgen is er weer een nieuwe dag en kunnen we hopelijk toch een paar mensen enigszins blij maken. Slaaplekker voor straks mensen!